วิหารวัดต้นเกว๋น สร้างขึ้นประมาณปี พ.ศ.2401 เป็นวิหารที่มีสถาปัตยกรรมแบบล้านนาโบราณ ได้มีการบันทึกไว้ที่ใต้เพดานด้านเหนือด้วยตัวอักษรไทยวน นายช่างผู้สร้างวิหารมีความชำนาญสามารถสลักลวดลายดอกไม้ลายรูปสัตว์ไว้ที่หน้าจั่วและช่อฟ้า พระประธานเป็นลายรูปปั้นดอกกูดฝาผนังด้านหลังพระประธานในวิหารมีรูปคล้ายซุ้มและมีพระพิมพ์โลหะซึ่งหล่อเป็นองค์ติดฝาผนังมณฑปแบบจตุรมุข หน้าบันประดับกระจกแก้วสีแบบฝาตาผ้า หรือฝาปะกน โก่งคิ้วจำหลักไม้ มีลายเครือเถาสอดสลับรูปเศียรนาค และลายปูนปั้นรูปเทพพนม และดอกไม้อยู่ที่หัวเสา

บริเวณด้านหน้าบันปีกนกเกาะ สลักเป็นเศียรนาคในลายเครือเถาผสมกนก ตีช่องตารางเพื่อระบายอากาศ คันทวยหูช้างจำหลักไม้เป็นรูปกินนรฟ้อนรำ มณฑปจตุรมุข เป็นแบบพื้นเมืองล้านนา ซึ่งพบเพียงหลังเดียวเท่านั้น ในภาคเหนือ ลักษณะเป็นศาลาที่มีมุขยื่นออกมาทั้งสี่ด้าน ส่วนกลางของศาลามีจั่วซ้อนอยู่สองชั้น มุงด้วยกระเบื้องดินขอ ช่อฟ้าของหลังคาช่างได้ออกแบบเป็นตัวนกเกาะบนช่อฟ้าได้อย่างลงตัว

ต้นมะเกว๋นเป็นที่มาของชื่อวัด เป็นไม้พุ่มหรือไม้ต้นขนาดเล็ก มีความสูงได้ถึง 15 เมตร ออกผลเป็นพวงเล็กตามกิ่งในช่วงเดือน ก.ค. – ส.ค. ผลสุกจะมีรสหวานอมฝาด มะเกว๋นมีสรรพคุณเป็นยาสมุนไพรพื้นบ้าน สามารถนำส่วนต่างๆของต้นมะเกว๋นมารักษาโรคได้หลายอย่าง อาทิ แก่นใช้ต้มน้ำดื่มเพื่อแก้ปวดเมื่อย ผิดสำแดง หรืออาการคัน น้ำยางจากต้นและใบสดเป็นยาลดไข้สำหรับเด็ก เป็นต้น

เป็นมณฑปจตุรมุขไม้สักทองแบบพื้นเมืองล้านนาซึ่งพบเพียงหลังเดียวเท่านั้นในภาคเหนือ มีลักษณะเป็นศาลาที่มีมุขยื่นออกมาทั้งสี่ด้าน ส่วนกลางของศาลามีจั่วซ้อนอยู่สองชั้นมุงด้วยกระเบื้องดินเผาที่เรียกว่ากระเบื้องดินขอ