พระเจ้าติโลกราชได้ทรงสร้างองค์พระเจดีย์เจ็ดยอดรูปสี่เหลี่ยมขึ้นโดยมีรูปแบบสถาปัตยกรรมในลักษณะถอดแบบมาจากมหาโพธิ์วิหารที่พุทธคยา กล่าวคือชั้นล่างเป็นห้องโถง หลังคาเป็นยอดเจดีย์ 7 ยอด องค์ใหญ่ที่สุดอยู่ตรงกลางเป็นทรงสี่เหลี่ยม ล้อมรอบไปด้วยเจดีย์องค์เล็กอีก 6 องค์ ก่อด้วยศิลาแลง ด้านหน้ามีการเจาะช่องคูหาหรืออุโมงค์ลึกเข้าไปในตัววิหารประตูทางเข้าก่อเป็นซุ้มโค้ง ภายในประดิษฐานพระพุทธรูปปูนปั้นปางมารวิชัย ประทับนั่งขัดสมาธิเพชรบนฐานเขียงหันพระพักตร์ไปทางทิศตะวันออก ผนังภายนอกฉาบปูนและตกแต่งด้วยรูปเทวดาปูนปั้นซึ่งพบทั้งในลักษณะนั่งขัดสมาธิเพชรและยืนถือดอกบัว ผนังแต่ละด้านถูกแบ่งเป็นช่องประดับเทวดาช่องละ 1 องค์ รวม 70 องค์

หลังจากที่พระเจ้าติโลกราชทรงสวรรคต พระเจ้ายอดเชียงราย ผู้เป็นพระราชนัดดา (หลาน) ได้โปรดสร้างสถูปขนาดใหญ่ ตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือขององค์พระเจดีย์เจ็ดยอดเป็นเจดีย์ทรงปราสาทผสมทรงกลม ภายในบรรจุพระอัฐิของพระอัยกาธิราชไว้ให้เป็นอนุสรณ์แก่ชนรุ่นหลังให้ได้ตระหนักและระลึกถึงพระองค์ท่าน ในฐานะเป็นผู้สถาปนาวัดเจ็ดยอดนี้ขึ้นซึ่งยังคงปรากฏให้เห็นอยู่ตราบเท่าทุกวันนี้

สัตตมหาสถานทั้ง 7 แห่ง หมายถึง สถานที่เสวยวิมุติสุข (สุขอันเกิดแต่ความหลุดพ้นจากกิเลสทั้งปวง) ที่ยิ่งใหญ่ 7 แห่ง ที่พระพุทธองค์ได้ทรงประทับ หลังจากตรัสรู้อนุตรสัมมาสัมโพธิญาณใต้ต้นพระศรีมหาโพธิ์ ริมฝั่งแม่น้ำเนรัญชรา ณ พุทธคยา อันประกอบด้วย โพธิบัลลังก์ รัตนฆรเจดีย์ อนิมิสเจดีย์ รัตนจงกรมเจดีย์ อชปาลนิโครธ ราชายตนะ สระมุจจลินท์

สัตตมหาสถานทั้ง 7 แห่ง นั้นล้อมมหาเจดีย์รูปสี่เหลี่ยมจำลองแบบมาจากมหาเจดีย์พุทธคยา สัตตมหาสถานส่วนใหญ่จะพังทลายไปหมดแล้ว ซึ่งก็จะเห็นร่องรอยอิฐระเกะระกะอยู่บนบริเวณสถานที่เหล่านั้น

จุดที่น่าสนใจอื่นๆได้แก่ มณฑปที่ประดิษฐานพระพุทธรูปแก่นจันทน์ที่อัญเชิญมาจากวัดบุปผาราม พระอุโบสถวัดเจ็ดยอด สร้างขึ้นในสมัยพระเจ้าเมืองแก้ว (กษัตริย์องค์ที่ 11 แห่งราชวงศ์เม็งราย) บริเวณที่ถวายพระเพลิงพระบรมศพพระเจ้าติโลกราช และพระเจ้ายอดเชียงราย ซุ้มประตูโขง ตั้งอยู่หน้าวัดทางทิศตะวันออกของพระวิหาร  มหาวิหาร ใช้เป็นสถานที่ประชุมปราชญ์แห่งล้านนาในสมัยพระเจ้าติโลกราช ทำการสังคายนาพระไตรปิฎกครั้งที่ 8 ตัววิหารหลวงหลังเดิมมีความทรุดโทรมจนต้องรื้อและสร้างใหม่ดังที่เห็นในปัจจุบัน  หอไตร ใช้เป็นที่เก็บพระไตรปิฎกฉบับที่ชำระแล้ว ในการสังคายนาพระไตรปิฎกครั้งที่ 8 ของโลก และ เจดีย์กู่แก้ว